Sunday 9 June 2013

Flashback : Interview and Earthquake

Huha huha..huha huha.. Dah masuk bulan Jun rupanya. Huh, cepatnya masa berlalu. Setahun setengah sudah 2013 berlangsung, dan aku masih duduk di rumah jadi suri rumah tak berlakik. Dussshh! Dah nasib badan. Bila cari kerja, org tgk result kita, trus tak nak amek. Hmm, katanya 'I'm sure you gonna further your study after this' .. Alahai, mmglah aku mau sambung study, tp at least bglah aku chance kerja sebentar. Hantar resuma sana sini pun takdak guna, sbb panggilan satu apapun tak dpt. Ok, takda rezeki. Nak cari kat bandar tu susah, sbb timing tu yg aku xbrapa berkenan. Kena pulang malam. Hmmm, no,no,no. Aku mana blh pulang mlm, sapa nak amek? Ayoyo.. Kalau berjalan-jalan berjoli di malam hari tu aku boleh lah, tp klu utk kerja mmg tak boleh.. Hehehe... And finally, I ended up staying at home 24-7.

Sinca Insomnia is still part of my life, so I have to blogging rather than I just laying down doing nothing. Hmm, English dah terkeluar. Hehe. Practice in progress to speak English very well after this. Hope so. :)

Aku imbas kembali dua peristiwa penting yang terjadi bulan lalu dan bulan ini. Well, well.. Last month mmg agak gila punya bulan. Last month merupakan bulan yg dipenuhi dgn panggilan temuduga dari U. Amboi, bahasaku skema. Haha. Yala, last month tu keluar keputusan temuduga bg kos-2 yg dipilih bertemuduga. Malang bg aku, 4 pilihan utama dlm borang UPU ku semua ada # yg bermaksud kena bertemuduga. 4 pilihan utamaku tu utk UM dan UKM. Well, aku mmg teringin mau masuk UM. God willing, semoga ada rezeki di sana. Memandgkan abg sulungku tgh study utk Phd di UM tu, rasanya mmg bgslh klu dpt UM jgk. Blh sama2 dgn abgku. Huhu..

Tapi yg lebih malang menimpa hidupku, 1 panggilan U pun aku tak dapat!! What the duck?! Ergghhh! Sapa cakap aku tak meroyan? Meroyan tahap naga aku. Dekat seminggu aku tak bckp dgn org rumahku. Aku pegal okay. Sangat pegal. Aku stress and aku just mahu menyendiri time tu. Takda mood mau berckp dgn sapa-2. Nasiblah ada cikgu rapat sorang ni pujuk-2 aku jgk supaya bykkn bersabar. Huhu. Okay, bukan seorg cikgu, tapi ada beberapa. Hehe. Alala, aku mmg manja bh dgn cikgu. Haha. Mau buat mcm mana, dah mmg aku rapat dgn ckg-2 tu. Untunglah kan. Kamcing dah. Pastu, kawan-2 pun byk yg bg kata-2 smgt. Suruh aku jgn give up. There must be something even good waiting for me ahead. Ya, cuba mempositifkan diri dgn pikir mcm tu jgk. 

Cemburu mmg cemburu. Kawan sampai dpt 3 4 panggilan temuduga, aku haram 1 pun tarak dapat. Aiyoo macah, apa macam saya tidak dapat itu panggilan temuduga? Jadi cikgu musti mau hadir itu interview apa. Mcm mana mau jd cikgu Inggeris klu tak panggil saya interview. Ayoo, ayoo, saya manyak sakit hati oo.. **Nah kau, keluar loghat Indian and Chinese sekaligus.. Hahaha. 

Rugilah mana-2 U klu x amik aku sebagai pelajar mereka. Haha. Poyonya aku. Konfident sangat!

Well, well.. Saya ok, saya dah besar.. Hehe. Iklan sebentar. Hmm, first punya result interview yg kluar was from UPSI. Ok fine, aku tak dpt UPSI. Means aku da tak layak la. Mmg gila aku menangis dari tgh mlm sampai subuh gara2 UPSI. Dua hari juga aku berkabung dibuatnya. After that, redha sudahlah. Its ok, I let go of UPSI. Pergi jauh-2 UPSI, aku dah tak sukak dgn hang. Kihkihkih. Sapa suru hang reject aku awal-2. Huhu.

Then, result interview yg lain-2 pun keluar. Aku tgu-2 utk UM sbnrnya. **Mengharap sgt-2. Then, it turns out that I didn't get any interview from UM. UKM also. **HEARTBROKEN AGAIN. Okay fine, UPSI tak dpt, aku blh trima bh. Tp UM? UM yang aku TERGILA-GILAKAN tu pun aku tak dpt? Omaigod! Omaigod! Bagus kau bunuh jak aku sekali UPU. Punya teruk kau layan aku. Satu temuduga pun kau tak bagi aku,kan? Give me a rational reason why didn't get any of it?!

Patah hati seribu, dua ribu, tiga ribu berribu-ribu.. Huhuhuhuuuuu...

Nangis lah bah. UM bah tu. Even utk TESL pun aku tak dpt tu interview, apalagi utk Law. Masa tu si Jumadi yg inform pasal semakan interview UM dah bukak. Then aku kol dia balik dgn kecewanya bagitau yg aku tak dapat. Si Jumadi dapat k. Dia dapat and I was like..how lucky he is..

UMS dgn UITM pun aku tak dpt. Ok fine. Macam give up sudah aku time tu. Meroyan aku di FB. **Perangai burukku. Ya, kadang tak boleh fikir rasional juga sampai aku post d FB aku cakap mau bakar slip STPMku. Sapa-2 di tempatku pun mesti bengang. Result STPM cantek jer. Alahai, budak 4flat tak dpt interview.. Blablabla.. Sakit jer hati ni. Dpt 4flat pun tak dak satu interview aku dpt?! Walaweh.. Paling manang sudah tu. Naa, ingt aku mati-matian dpt result begitu utk pameran jer ke. Apasal UPU ni kejam sgt dgn aku,hah? Agak lah bh. At least bglah aku satu interview. Kedekut entah apa.

Disebabkan tu, aku dah give up. And I said, takpalah, klu takda rezeki sambung belajar, aku cari kerja jaklah dgn result STPM tu. Bengang semua kawan-2 bila aku ckp macam tu.

That is so not me! Mayliana Yunus tak pernah mengalah walau diuji dgn badai apapun ok! Yeah, I know. Aku give up xsampai sejam jer tu. Hahaha.. Biasalah, overwhelmed dgn kekecewaan time tu. But its okay, Tuhan uji aku. So, tawakal time tu sbb tak dpt interview, let see keputusan UPU Julai nanti jerlah aku cakap.

Then, a friend of mine pun bantu aku. Kawan yg dpt interview UM ni, aku suruh dia tanya-2kan staf UM di tempat di interview tu. Tnykn pasal kes aku ni. Yala, result ok tp interview tak dpt. Alah, suruh tny-2 in case aku tercicir ka apa. Eh, tak pasal-2 pagi-2 masa tanggal 21 May hari tu aku dpt phone call dari si kawan, dia suruh aku dtg p KK esok pagi jugak utk interview! Woah, woah! Slow it down baby, why are we rushing? 

Rupanya kawan dah tanyakan dgn staf UM di tmpt dia interview tu, staf tu suruhlah aku dtg utk interview. Gila kau! So, I guess pakai cara licik pun xpala kan? Haha haha. Well, sometimes kita kena guna cara lain drpd yg lain. Tak kesahlah aku guna org dalam sekalipun, yg pentg aku dpt interview tu. Staf UM tu punyalah baik hati. Main letak jer nama aku dlm list, pastu kelentong ckp aku ni ketinggalan bus jd esoknya bru dpt dtg utk interview. Hehe. May God bless her. Tak sangka dpt jumpa org sebaik itu. Tapi eh, number phone dia dah hilang la pulak. :( Hmm, kena cari balik nnt.

So, for the first time in my life, pada 21 May, aku pun bergerak ke KK. 20 tahun aku hidup di Tawau, itulah kali pertama aku keluar dari Tawau, kesian kan? Hmm. Sgt kesian. Tapi its okay. Yg pntg aku masih diberi kesempatan jugak utk teruskan hidup walau di manapun aku berada. Masa hari pergi KK tu aku punyalah rushing. Aku busy temankan kawan pegi SMKJA utk urusan ckit, lewat ptg bru aku sampai rumah. Busy lg mau kemas sijil-2. Kalau baju tu aku men rembat jak 2 3 helai, lantaklah. Yg pentg, kena bawak baju kurung. Hehehe.

Naik bus Tung Ma, jalan pukul 8 malam, and aku sorang jer. Tu part paling best. First time keluar dari Tawau, takda yg teman. Sorang-2 jer. Ececeh, trep berani betul. Hahaha. Tapi mmg tak takut pun. Duii, nak takut apanya. Di KK nnt ada jugak kawan yg pungut aku. Hehe. So, masa naik bus tu, aku risau jugaklah klu-2 aku kena mabuk bus ka mcm yg org selalu kenak tu kan. Tapi eh-2, punya steady aku dlm bus tu. Mual ka mabuk apa lgsg takda. Syukur, syukur, Means, aku ok jer ni. Takda lah mabuk-2 ka apa. Ok jgk tu. First time naik bus utk perjalanan jauh tapi aku x mabuk. Good job body! Hehe. Tubuhku sgt memberi kerjasama yg baik. Hehe. Tapi yg tak bestnya, even dalam bus pun aku tak boleh tidur. Ayoyo. Along the way, aku takat tidur-tidur ayam jer. Punyalah teruk. Ada jgklah aku tertidur 2 jam lebih gitu, lepas tu, jam-2 selebihnya aku stakat tutup mata jak, tapi tak tidur langsung. Dahlah interview aku pukul 9. Penat dari berurusan di SMKJA xhabis lagi. Recharge tenaga pun belum lagi. Ayoooo.. Teruk btl lah time tu. Insomnia punya pasallah. Huh! 

Spnjg perjalanan, aku dok mghadap pokok-2 kat tepi tu jer. Gelap mmg gelap. Lepas tu dpt tgk jalan raya yg berbelit-2 mcm ular.. Best lar. I suker jalan-2 merantau ni. Suka memerhati. Mmg fevret I. Haha. Lg best, jalan sendiri-2, jd penghayatan tu tak terganggu. Hahaha

Masa kat KK, punya teruk aku sampai pukul 4 subuh di terminal, jam6 pagi baru si kawan dtg ambil aku. Sejam aku duduk di terminal, tp disebabkan ada sekumpulan lelaki dok menanyak aku mcam-2 time tu, pergilah aku lari masuk restoran. Hahaha. Breakfast di restoran entah apa nama tu. Sejam lah aku melepak di situ sambil prepare-2 utk interview. Maka, aku study Pengajian Am lagi time tu ya.. Hahahaha.. Bab Mahkamah. Terpaksa refresh balik otak. Nak interview utk course Law, bukan calang-2 beb. Personaliti kena mantap, pengetahuan kena kaw-kaw.

Masa interview tu, ada dua org yg interview aku. Sorang tu mcm lebih byk memerhati aku. Mgkn nak 'building profile' aku. Means, dia nak tgk perwatakan aku semasa aku sedang ditemuduga. Sbb yg sorang lagi dok tanya aku macam-2. Aku pun dgn English yg berterabur menjawab jugalah dgn yakinnya. Tak kisah Englishku tu dah tak hebat, yg penting aku kena yakinkan dorg utk ambil aku belajar kat UM. And I really hope to pass the interview so that I can get UM. Amen. God willing, mudah-2an aku dapatlah UM tu.

Walaupun hakikatnya aku setakat masuk menyelit dlm interview tu memandgkn aku sebenarnya tak dpt, tak kesahlah. Janji Tuhan dah bukak jalan utk aku. Aku dtg jer, terus naik ke atas utk interview, takda tgu-2 kat dewan pun mcm yg lain. Hehehe. Best kan klu guna cara licik. Tak payah pun beratur. Dua minit jer aku menunggu di luar bilik interview, lepas tu aku terus dipanggil masuk. Thank God. Sgt dipermudahkan urusanku time tu. God willing, harap dapat.

Masa kat KK tu memang shopping sakan, duit simpanan aku mmg hangus. Hahaha. Tapi takpa, duit blh dicari, lagipun aku mmg boros. Hahaha. Umm, lagi tu, aku sempat jumpa bestie aku c Nita masa di sana. Dpt juga lepaskan rindu. Miss her so bad....

So, otw pulang ke Tawau, aku naik kereta!! Yahoooo.. Pengalaman baru lagi utk aku. Tak jadi naik bus, walaupun sebenarnya tiket dah beli, hangus lagi RM40. Hehehe. Kebetulan abg sepupu kawanku drive plg Tawau. So, kami join dia lah. Utk teman-2 dia konon. Abg tu baik, dia tahu kan aku ni jakun xpernah keluar dari Tawau, jadi mmg dia bwk jalan-2 lah time tu. Kami gerak pukul 8 malam klu xsilap. Spnjg perjalanan, mmg riuh kereta tu dgn bunyi lagu. Maximum pulak tu speaker. Hahaha. Abg tu ada kasi tunjuk aku gunung Kinabalu, walaupun masa tu gelap and berkabus, tapi aku dpt tgk jgklah gunung Kinabalu depan mata. Indah! Dan muncullah imaginasi dlm kepala otakku. Hehehe. Maybe nak tulis cerita or puisi kot. We'll see how things going on nanti. Kundasang pun abang tu ada bg tgk! Argghh! Kalau jalan waktu pagi dptlah aku singgah. Malangnya time tu tgh malam. Btw, abg tu bawak kereta punya main laju. Drift dia! Walaupun sudah dibg warning oleh Kak Fie (kakak sepupu kawanku yg punya kereta tu) supaya jgn bwk laju-2, tp xmakan nasihatlah abg tu. Hehehe. Thank God, nothing happen jugak. Semuanya selamat. And then, abg tu singgah kat LD. Yahooo! Akhirnya aku sampai jugak kat LD.. Seruuuuuuu! Ada aku bgmbr d LD tu. Haha. Kau pikir, breakfast d LD joe. Hahaha.

Abg tu mmg sporting lah. Dia ada ckp, 'kan bgs kau ikut aku, boleh jalan-2. kalau naik bus manada dpt singgah-2 begini.' Hehehe.. Eya bang. Thanks a lot! Trip ke KK utk interview tu mmg BEST! See, utk org first time mcm aku mmg byk bnd baharu yg aku teroka. Bg dah biasa p KK tu, feeling dorg tak sama mcm aku. Aku appreciate sgt opportunity dpt travel ke KK tu. Mmg awesome!

***

Okay, tutup cerita pasal interview dan KK. Skrg flashback kisah dua hari yg lepas. Khamis. Malam jumaat weh. Mlm Khamis tu jugak merupakan Malam Israk dan Mikraj. Aku kurang arif pasal Israk & Mikraj ni tapi aku tahu juga detailnya. Sbb aku study Tamadun Islam, tajuk Israk & Mikraj ni cikgu takda ajar. Sbb tak berpotensi utk dijadikan soalan maybe, tapi aku buat research aku sendiri. Well, tahulah aku ni mmg sukak study benda-2 yg advance. Memandgkn aku ada buku-2 yg kuno a.k.a macam dari zaman batu utk Sejarah, aku study kaw-kaw lah benda-2 yg Advance. Utk pengetahuan supaya ilmu dlm otak ni bertambah and klu buat esei or penyampaian, ilmu taklah cincai-cincai kan. Tahu banyak benda will help me a lot to gain more. Winks~

Cerita sebenarnya, masa malam Khamis yg lepas berlaku gegaran di Tawau ni. OMG! Pukul 3 lebih tu, subuh pulak tu. Masa tu mmg Insomnia ku main peranan lagi. Aku tak boleh tidur dibuatnya. Hampir 3 jam aku mghadap laptop menaip sambungan crita 'Panggil Aku Sue' tu, then bila lappy dah lowbat, aku pun dok landing-2 atas katil sambil dgr mp3. Aku try-2 tutup-2 mata time tu tp tak dapat. Sejuk jugak time tu. Ada beberapa kali aku tgk kilat ni. Tp aku xdgr bunyi guruh. Padahal kawan-2 aku ckp kuat bunyi guruh mlm tu sbb hujan lebat. Aku tak taulah pekak badak aku ni tahap berapa, tapi aku mmg tak perasan time tu hujan and ada bunyi guruh yg kuat. Huh?! O.o 

So, tiba-tiba aku rasa katilku ni b'gegar-2. Adalah dlm beberapa saat begitu. Aku pandang kakak ku yg tgh tidur di sebelah. Uish, tidur mati jer dia. Syok tu tidur tak berkutik langsung! Dan aku pun berfikir yang serong time tu. Hahaha. Aku serius tak tahu gegaran yang aku rasa time tu rupanya btl-2 gegaran yg berkaitan earthquake. Aku punyalah dok pikiaq yg time tu ada 'setan' entah mana goyang-2 katil aku. Seram jugak time tuh. Aku siap counting lagi tu. Mengira menunggu masa 'setan' tu pegang kaki aku ka pulak. Huhuhuuuu.. Gila betul aku blh b'pkir macam tu. Tp aku mmg menunggu tp takda. Thank God. Tak putus-2 aku berdoa time tu supaya dijauhkan dari perkara-2 yg x elok. Thank God. Syukur jgk takda pa-2 berlaku malam tu. Gegaran tu pun aku dgr tiada kesan sampingan yg tak bagus. Cuma, sebaiknya kena byk-2 berjaga lepas ni. 

Byk btl benda yg terjadi dlm hidup ni. Mmg rugi klu kita bazirkan sesaat pun. Tapi kita kan manusia, mmg kadang buat silap. Macam aku jugak, byk buat silap. Aku cuba perbaiki mana-mana ruang yang aku lemah. Tapi bukanlah bermakna semua benda blh diperbetulkan. Kadang bila aku dah bulat hati dgn sesuatu keputusan, seumur hidup aku akan perjuangkan keputusan tu. Choices that I made for my future, its up to me. And only God has the right to let it happen or not. 

Aku bukan malaikat, jgn pernah harap aku akan jadi seperti itu. Aku tetap manusia yg pasti akan buat silap. Bila aku dah pilih jalanku, mohon jgn pertikaikan. Aku sendiri yg akan jalan di jalan itu walau sesulit mana sekalipun. Dan, aku tak suka pandang belakang. Once aku dah kata aku move on, aku move on tanpa menyesali sedikitpun keputusanku. Dah byk perkara yg buat aku move on. Aku kecewa, tersakiti, atau terluka krn perbuatan manusia yg lepas-2 tu lah yg byk ajar aku erti kehidupan. Aku lupakan perkara-2 tu dan bina hidup dan diriku yg baru, lebih kuat dan lebih kental. Aku takkan berpatah balik. Walau sehebat mana aku pernah sygkan sesuatu,seseorg atau apa lah dulu, tapi bila aku sudah dilukakan, jgn harap aku akan pusing balik and terima semula. Enough is enough. 

Thanks sbb pernah cipta episod duka dlm kehidupan saya. Saya dah lupakan awak. Saya dah hapuskan semua tentang awak dari hidup saya. Klu suatu hari nnt bru awak tiba-2 dtg nak cari saya, lupakan niat tu. Saya dah tak macam dulu lagi. Ini adalah aku yg baru. Takkan mengulangi kesilapan yang sama lagi. 

Tak semua org suka kita,right? So, jgn paksa org utk suka kita. Aku tahu betul situasi begitu. Tak pernah akan paksa org utk suka aku, tp tak pernah terpikir utk mereka benci aku. Hak anda. Terserah. Asalkan saya bahagia. Hanya kerana Allah.

No comments:

Post a Comment